dan wordt de foto beeldvullend vergroot. Door op de vergrootte foto te klikken zoom je maximaal in. Klik je op 
dan verschijnt een landkaart met de locatie vanwaar de foto genomen werd. Op deze kaart kan je in- en uitzoomen. Onder de panorama's staat een beknopte beschrijving.
De Pirene was een bron in Korinthe die heilig was voor de muzen. Hij was gevormd uit witte steen en uit een aantal gaten stroomde water in een bassin. Volgens de legende zou de nimf Pirene toen haar zoon door Diana was gedood zo veel hebben gehuild dat ze in een bron veranderde.
De Pirene zou zijn ontstaan door een stamp van de hoef van Pegasus. Hetzelfde wordt gezegd van de Hippocrene en de Aganippe. Bellerophon kwam op aanwijzing van Polyidus bij de Pirene alwaar hij Pegasus vond en temde.
De Akrokórinthos (d.i. Hoog-Korinthe) is een 575 m hoge rotsheuvel aan de Landengte (Isthmos) van Korinthe in Griekenland, die de wijde omgeving domineert en van mijlenver in de omtrek te zien is.
Gedurende de oudheid en de middeleeuwen fungeerde de heuvel als acropolis van de stad Korinthe, waarmee hij door vestingmuren was verbonden. Vanaf de Akrokorinthos liepen lange muren rondom de stad, helemaal tot aan Lechaion, de haven aan de Korinthische Golf. De Akrokorinthos beheerst de enige verbindingsweg over land met de Peloponnesos en om die reden hebben sinds de Romeinse tijd alle opeenvolgende bezetters hem opnieuw versterkt en er hun sporen achtergelaten: Byzantijnen, kruisvaarders, Venetianen en Turken.
Boven, en buiten de muren van de twee eigenlijke heiligdommen ligt het goed bewaarde stadion, waar vanaf 590 v. Chr. tijdens de Pythische Spelen de atletiekwedstrijden plaatsvonden. De ereplaatsen zijn nog duidelijk te zien. De wagenrennen gingen vermoedelijk door in de vlakte beneden Delphi.
De bijzonder suggestieve ruïnes van het heiligdom liggen op ca. 500 m hoogte tegen de zuidelijke helling van de Parnassus, in Delphi, Midden-Griekenland. In de verte kan men vanaf Delphi de Golf van Korinthe zien liggen.
De overblijfselen van het antieke Philippi liggen aan de voet van een acropolis in de tegenwoordige regio Oost-Macedonië en Thracië. De stad werd in 356 v.Chr. gesticht door de Macedonische koning Philip II, langs de antieke route die Europa en Azië verbindt, de Via Egnatia. De stad ontwikkelde zich tot een ‘kleine versie van Rome’, na de vestiging van het Romeinse Rijk in de decennia na de slag om Philippi, in 42 v.Chr. Het Hellistische theater en de graftempel (heroön) werden aangevuld met Romeinse bouwwerken zoals het forum. Later werd de stad een centrum van het christelijk geloof na het bezoek van de apostel Paulus in 49-50 n.Chr. De overblijfselen van diverse basilieken getuigen op bijzondere wijze van de vroege stichting van het christendom.
De oude Sparta-Kalamata hoofdweg is een schilderachtige route in de zuidelijke Peloponnesos-regio van Griekenland.
Deze weg verbindt twee historische steden, Sparta en Kalamata, en biedt een adembenemend uitzicht op het Taygetosgebergte en het omliggende platteland. De weg werd aangelegd in de jaren zestig en was de hoofdroute die Sparta met de rest van de Peloponnesos verbond, totdat in de jaren negentig de nieuwe, bredere snelweg werd aangelegd. Hoewel het niet langer een hoofdweg is, blijft het een populaire toeristische attractie en een van de mooiste routes in Griekenland. De route is 35 km langen duurt +/- 45 min per auto.
Agios Ioannis is een badplaats aan de Egeische kust van Pilion en ligt 55 kilometer van Volos. De vakantiebestemming trekt veel toeristen van over de hele wereld. Een mooie combinatie van de groene natuur, strand en de blauwe zee. Bovendien een prima uitvalsbasis om Pilion te ontdekken tijdens je vakantie.
Agios Ioannis is het meest toeristisch ontwikkelde dorp aan de oostkust van Pilion. Langs de boulevard vind je de nodige tavernes, accommodaties, supermarkten, bars en souvenirshops. Het strand is kindvriendelijk. Aan de noordkant van Agios Ioannis ligt het kleine kunstmatige haventje. Hier heb je een mooi uitzicht op de badplaats.
De oude haven van Iraklion wordt omsloten door een pier met aan het einde het Venetiaanse fort uit de 16e eeuw, dat ook Koules word genoemd met op de dikke muren de leeuw van sint Marcus in reliëf.
Vanaf het dakterras van het fort heeft u een mooi uitzicht over de haven en de stad. Ook de nieuwe haven met de vele ferry’s naar Pireaus en het Venetiaanse arsenaal is vanaf hier goed te zien. Het helder blauwe water is in schril contrast met de donkere berg Stroumboulas en de havenstad op de voorgrond.
Dit klooster werd in 1192 gesticht, en dat een zekere Jeremiah de eerste prior was. In 1333 kwam de Byzantijnse keizer Andronicus III Paleologus (1328-1341) naar Thessalië, en werd gastvrij ontvangen in dit klooster, dat sindsdien de titel keizerlijk mag voeren. Andronicus deed ook grote schenkingen aan de abt en zijn monniken. Het imposante katholikon (kloosterkerk) dateert uit 1798 en bezit stukken houtwerkversiering. In 1888 telde het rijke klooster nog 31 monniken, maar in 1960 was het vrijwel verlaten. Het werd zwaar beschadigd door brand tijdens de Tweede Wereldoorlog, en communistische partizanen hebben tijdens de burgeroorlog in 1949 het gezicht van de stichter op een van de fresco's onherstelbaar beschadigd. In 1961 werd het omgezet in een nonnenklooster. De nonnen herstelden niet alleen de schade, ze slaagden er ook in het klooster weer een bloeiend bestaan te schenken. Nog steeds worden hier de Byzantijnse iconenkunst en muziek op traditionele wijze beoefend.
Meteora is een markante rotsformatie in centraal Griekenland, waar op de hoge rotspilaren vroeg oosters-orthodoxe kloosters zijn gebouwd. Door eeuwenlange wind- en watererosie – ooit was de Thessalische vlakte een binnenzee – hebben de rotsformaties hun specifieke en moeilijk bedwingbare uiterlijk gekregen.
Vanaf de 9e eeuw werden de natuurlijke zandstenen torens beklommen door kluizenaars die daar hun eigen leefomgeving creëerden en slechts af en toe naar beneden kwamen. Een voorbeeld was de kluizenaar Barnabas, die hier een religieus schuiloord zocht in een grot. Anderen volgden zijn voorbeeld.
De Rio-Antirriobrug officieel Charilaos Trikoupisbrug, genoemd naar de staatsman die de eerste plannen heeft gehad voor de bouw van de brug, is de langste (2252 m)tuibrug met meerdere overspanningen ter wereld en ligt over de Golf van Korinthe nabij de Griekse stad Patras. De brug is de verbinding tussen het dorp Rio op de Peloponnesos en Antirrio op het Griekse vasteland.
Spinalonga is een eiland voor de kust van Kreta, nabij Agios Nikolaos. Het eilandje Kalidonia, waarop een Venetiaans fort staat, maakt deel uit van Spinalonga. Het fort, waarin een leprozerie was gevestigd, is een belangrijke toeristische trekpleister op Kreta. Kalidonia ligt op de meest noordelijke punt van Spinalonga, enkele tientallen meters gescheiden van het schiereiland. Spinalonga is niet altijd een eiland geweest. Archeologen hebben op de ondiepe zeebodem tussen Elounda en Spinalonga restanten gevonden van de oude Griekse stad Olous.
Het schiereilandje Kalidonia met fort - aan de noordkant van Spinalonga - gezien vanaf het pontje komend van Agios Nikolaos.
De Akropolis van Athene is de stadsburcht van het Oude Athene die in de vijfde eeuw v.Chr. herbouwd is als een complex van heiligdommen. Ook tegen de flanken ervan bevinden zich diverse antieke gebouwen. De akropolis ligt op een 156 meter hoge tafelberg in het centrum van de moderne hoofdstad Athene. Hij behoort tot het UNESCO-werelderfgoed en is een van de meest bezochte toeristische sites ter wereld.
De Areopagus (op de foto voorgrond) is een 115 meter hoge heuvel ten noordwesten van de Akropolis. De gelijknamige hoogste rechtbank van het oude Athene was er gevestigd. Deze rechterlijke instelling deed dienst als een 'raad van toezicht' en moest waken over het correct verlopen van wetten en handelingen.
Athene is de hoofdstad en grootste stad van Griekenland en tevens het bestuurlijk centrum van de regio Attica.
Athene is het politieke, culturele en economische centrum van het land en is een kosmopolitische metropool. Volgens de volkstelling van 2001 had de gemeente van Athene 745.514 inwoners, terwijl het stedelijke complex van Athene 3.130.841 inwoners telde. Het aantal officiële inwoners bedraagt circa 4 miljoen, terwijl het aantal werkelijke inwoners zeker 5 miljoen zou bedragen.